معرفی باغ ائل گلی (استخر شاه) در تبریز--سیتی پدیا

باغ شاه گلی (شاه گلی به معنای استخر شاهی است) در سمت مشرق شهر تبریز درست در جنوب جاده ی اصلی تبریز به تهران واقع گردیده است. قسمت برجسته این باغ دریاچه مصنوعی آن است که اندازه ی هر طرف آن ۷۰۰ پا می باشد. بر طبق تاریخ محلی شهر تبریز، دریاچه مزبور در سال ۱۷۸۵ میلادی و شاید قبل از این تاریخ، توسط یکی از پادشاهان که نام وی معلوم نیست، احداث گردیده است.

هنگام لایروبی کف استخر متوجه شدند که روی زمین طبیعی قرار داشته و از مصالحی نیز برای پوشاندن آن استفاده نشده است. عمق استخر از سه متر در گوشه شرقی تا نه متر کنار دهنه (خروجی استخر) متفاوت است.

سه اصله نارون در گوشه ها قرار داشت، یک اصله در امتداد محور اصلی باغ در کنار دهنه و دو اصله در طرفین آن. همچنین در ضلع شمال غربی و جنوب غربی درختان سنجد در یک ردیف کاشته شده بودند.

باغ در ضلع جنوبی استخر در تراس هایی به طرف بالا ادامه می یابد که دو رشته پله در طرفین محور اصلی باغ پیاده روی کناری استخر را به تراس ها وصل می کند.

محور باغ منطبق است به جوی وسط که عرض آن ۵۵ سانتی متر است. آب در این جوی از یک مرتبه به مرتبه دیگر به وسیله سنگ هایی یکپارچه که به حالت پله پله یا به صورت شیب تراشیده شده است، جریان پیدا می کند. در هر مرتبه طرفین جوی اصلی کرت ها قرار گرفته اند و این کرت ها نیز به جوی های سنگی با عرض کمتری نسبت به جوی اصلی می رسند.

دو رشته پله بعد از این جوی ها ارتباط پیاده رو را از کنار استخر تا مرتبه آخر برقرار می کنند و بعد از این پله ها نیز همان جوی ها تکرار می شود که آب در این جوی ها بر خلاف سه ردیف وسطی به صورت قایم ریزش می کند.

در انتهای همه مرتبه ها یک ردیف درخت تبریزی کاشته شده بود و درختان تراس ها نیز از نوع درخت میوه بوده است که به صورت متنوع در ردیف های منظم کاشته شده بود. هر کدام از مرتبه ها با توجه به نوع کاشت و شرایط دیگر دارای نام ویژه ای بوده است.

در امتداد محور اصلی پیاده رو از ضلع جنوبی استخر تا وسط آن ادامه پیدا می کند و به محوطه ای که به شکل جزیره در داخل استخر قرار گرفته است می رسد در مرکز این محوطه عمارت شاه گلی قرار گرفته است، بنای هشت گوش مشتمل بر محوطه مرکزی که از هر طرف آن ۱۲ متر است و از هر قسمت ساختمان می توان وارد آن شد.

در میان عمارت نیز آبنمایی وجود داشته است در میان عمارت حوض آبی است که منبعش از بالای کوه است (وقایع الغرور) در کنار پیاده روی ارتباطی و همچنین در کنار محوطه ی یاد شده سنگ های تراش داده شده ای کار گذاشته شده بود و روی آنها گلدان ها جای می گرفته اند.

آب جویی که بر محور باغ منطبق است بعد از رسیدن از مرتبه ها به پیاده روی کناری استخر می رسیده است سپس از زیر آن رد شده و در جویی روی محور باغ به طرف عمارت وسط جریان پیدا می کرده آنگاه به حوض دایره ای شکل در ابتدای محوطه عمارت ریخته می شده است.

شباهت این باغ به باغ تخت جمشید شیراز فوراً به چشم می خورد گرچه مساحت این باغ خیلی زیادتر است. درخت هایی که در اطراف غرس کرده اند مثل حصاری آن را فراگرفته و در نتیجه هرگاه از ایوان کوشک به آن نظر افکنیم مانند آن است که آب استخر بر فراز سطح دره ای که در عقب واقع شده معلق می باشد.

اگر به تبریز سفر کردید غروب ایل گلی را به هیچ عنوان از دست ندهید. ایل گلی به عنوان یک تفرجگاه زیبای تابستانی همواره می تواند در برنامه سفر و گردش شما باشد.

آبشار قره سو در شهرستان کلات--سیتی پدیا

آبشار قره سو در روستای قره سو از توابع کلات با ارتفاع حدود ۱۲۵۰ متر از سطح دریا درغرب شهر کلات و درحدود ۱۶۰ کیلومتری شمال مشهد واقع است. جاده آن پیش از تونل ورودی شهر از ابتدای جاده کلات – درگز جدا می شود و پس از پنج کیلومتر درجهت جنوب غرب به روستای قره سو می رسد. کوه بیساماد در سه کیلومتری غرب و کوه هزار مسجد در پنج کیلومتری جنوب غربی آن قرار دارد. قره سو نامی ترکی است و معنی آن آب سیاه است.

طبیعت زیبا وآب و هوای ییلاقی، وجود آبشارهای بلند با دره‌های تنگ، موقعیت قره سو را ممتاز می‌کند. وجود هشت آبشار و چشمه‌های خنک و نردبان‌های فلزی تعبیه شده برای رفتن به بالای آبشار، از عواملی هستند که مسافران را به طرف خود جلب می‌کند.

ابتدای دره با یال های چین دار و با عرض کمتر از چند متر و تماما سنگریزه ای (صخره ای ) و در اطراف آن لایه های سنگی عمودی به قطر کم و به شکل دیوار دیده می شود. این قسمت چند آبشار کوتاه و بلند دارد که حداکثر ارتفاع آن هشت متر است. این آبشارها نردبان دارند و می توان به آسانی از آنها عبور کرد. پس از چند کیلومتر راهپیمایی جنگل ارس و درختچه های بسیاری دیده می شود. در سمت چپ دره ای فرعی و کوچک وجود دارد. در ابتدای مسیر به خرابه های نانوا خانه نادر شاه می رسیم. بعد از پیمودن این قسمت از دره در مدت کوتاهی، سرچشمه رود قره سو در کف دره نمایان می شود.

قاتق بنه (آب بنه) کرمان + طرز تهیه--سیتی پدیا

قاتق بنه (آب بنه) یکی از خوراک های محلی استان کرمان است که بسیار مغذی و پر خاصیت نیز می باشد.

درخت بنه به لحاظ طبیعی بسیار دیر رشد می کند و از این رو قد کشیدن و بزرگ شدن آن مستلزم گذشت زمان و دور بودن از دسترس گیاهخواران می باشد و هر آنچه که در حال حاضر در دامنه کوهستان جلوه می نماید، باقیمانده درختانی است که تمام سختی ها را طی کرده اند و از تیشه هیزم شکننان به دور مانده اند که آتش چوب بنه به خاطر تمیز سوختن و ماندگاری و دوام از کیفیت بسیار بالایی برخوردار است.

برگ درختان بنه علاوه بر استفاده جهت خوراک احشام، برای فرآوری پوست و تبدیل آن به مشک نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

دانه بنه را روی خوشه هایی بر شاخه های تازه این درخت می توان مشاهده کرد که دانه ها تقریبا کروی شکل (تقریبا عدس مانند) می باشند که دارای پوسته ای چوبی و سخت می باشند که مغز آن را در میان می گیرد و از این دانه ها در زمانی که هنوز نرم هستند و پوسته آنها سخت نگردیده، جهت مصارف تهیه ترشی استفاده میکنند و هرگاه که رسیده باشند جهت تهیه قاتق بنه مورد استفاده قرار می گیرند و یا مغز آن را به صورت جداگانه مصرف می کنند.

معمولا بنه ها بعد از رسیدن پسته ها و در اواخر تابستان می رسند و مردم بر همان سیاق قبل جهت جمع آوری بنه اقدام می کنند و پس از جمع آوری بنه ها و تمیز کردن آن ها و جدا کردن دانه های رسیده، دانه های بنه را در آب می شویند تا شیره و طعم تندی که پوسته بنه دارد برطرف گردد و سپس این دانه های بنه را در آفتاب می ریزند تا کاملاً خشک شوند و جهت مصرف آماده گردند.

طرز تهیه:

برای تهیه قاتق بنه که در زبان محلی ( سیر او بنه) خوانده می شود، دانه های بنه را با پوست کاملا خرد می کنند و به صورتی که مغز دانه ها کاملا با پوسته دانه خرد شوند. بعد از خرد کردن مقدار مورد نیاز، دانه های بنه خرد شده بنه را داخل ظرفی می ریزند (معمولا از تغار استفاده می شود که به لحاظ زبر بودن قسمت داخلی تغار، چنگ زدن بهتر خمیره به دست آمده امکان پذیر خواهد بود).

چنگ زدن و ساییدن خمیره حاصل از دانه های بنه را تا پیدا شدن چربی (آزاد شدن چربی موجود در هسته دانه های بنه) ادامه می دهند. بعد از این به آن آب اضافه می کنند تا قسمت های چوبی مربوط به دانه های بنه از سایر قسمت ها جدا شوند (قسمت های چوبی در ته ظرف باقی می مانند).

مایع به دست آمده را قاتق بنه می گویند که آن را می توان کمی گرم کرده و همراه با مقدار دلخواه رب انار مخلوط کرده و با پیاز بر سر سفره نهاد تا نان کرنو و یا کماچ و یا نان تابه ای را در آن خرد کرده و با دست خوردن این قاتق عجب می چسبد.

خواص درمانی:

بنه، مقوی کبد و طحال بوده و مسکن درد کمر، درد پشت و درد قولنج می‌باشد، ضمن آنکه بنه، ویتامین‌ های آ و اقسام ب و د دارد.

بخار پوست درخت بنه برای گریزاندن حشرات مؤثر است و در صنعت دارو سازی با صمغ آن پمادی درست می‌کنند که از گزش پشه جلوگیری می‌کند.

باغ گل های اصفهان--سیتی پدیا

در حاشیه جنوب شرقی میدان بزرگمهر و مجاور رودخانه زاینده رود باغ گل ها تاسیس گردیده که شامل باغ صخره ای، باغ ایرانی، باغ گیاهان دارویی، باغ رز، آب نماها، برکه، آبشار، آمفی تئاتر رو باز، مجموعه پرچین، طرح گل فرشی ایرانی و… می باشد.

 

معرفی قسمتهای مختلف مجموعه باغ گل ها

 

پاویون ورودی:

 

ساختمانی به ابعاد ۶×۹ و ارتفاع ۶ متر در دو اشکوب است که طبقه همکف آن مشتمل بر دو قسمت شمالی و جنوبی (در سمت شمالی پلکان ساختمان و سمت جنوبی دفتری جهت ارائه بروشور و اطلاعات باغ و نمایش بذر گل ها) می‌باشد. طبقه اول به صورت صفه است، که از این صفه می‌توان محوطه کلی پارک را نظاره نمود و طبقه دوم که شامل یک سالن است برای ارائه فیلم و اسلاید انواع گیاهان منظور گردیده است.

 

باغ صخره‌ای:

وسعت این باغ ۲۵۰۰ متر و ارتفاع ۳ متر است و ۲۵۰ گونه گیاهان صخره‌ای که نمایی از طبیعت را ارائه می‌نمایند، در این باغ کاشته شده است.

 

آبشار باغ:

این آبشار در سمت شرقی باغ صخره‌ای قرار دارد و از ارتفاع چهارمتری حجم قابل توجهی از آب به داخل برکه ریزش می‌کند و جریان می‌یابد. در ساختمان آبشار از انواع سنگهای رودخانه‌ای استفاده گردیده است تا آبشار کاملاً طبیعی جلوه نماید.

 

برکه:

به منظور تلطیف هوا و پرورش انواع گیاهان آبزی، در طرح باغ برکه‌ای به مساحت حدود ۳۵۰۰ متر مربع در ضلع جنوب شرقی باغ پیش‌بینی گردیده است.

 

محوطه مخصوص کودکان:

در این محوطه با استفاده از انواع پرچینها طرحی پیش‌بینی گردیده است که بچه‌ها بتوانند با گریز و اختفاء ساعاتی از وقت خود را در باغ بگذرانند.

 

محوطه باغ:

سطح کلی قطعات باغ جمنکاری و با پیش‌بینی انواع باغچه‌ها در طرحهای متنوع استفاده از گلهای فصلی یکساله، دو ساله، دائمی و درخچه‌های زینتی ممکن می‌گردد. در مرکز باغ طرح فرش که یکی از نقشهای اصیل و دیرینه اصفهان است و گل و بوته و ترنج فرش از انواع انشاء گلها استفاده می‌گردد، معابر باغ که حدود ۵۰۰۰ متر مربع است با نوعی کفپوش (سنگ های گرانیت) با طرحهای خاص مفروش گردیده است.

 

باغ رز:

در قسمتی از باغ ، باغچه‌هایی به منظور کشت انواع گل رز در ایران در نظر گرفته شده است.

 

آمفی تئاتر روباز:

در ضلع شرقی باغ گلها، در انتهای محور اصلی به منظور برگزاری نمایشگاههای مختلف و مراسم جشن و سخنرانی، با استفاده از تنه درختان فضایی به شکل آمفی تئاتر پیش بینی ‌ شده است که ظرفیت آن حدود ۲۵۰ نفر می‌باشد.

 

گلخانه:

به منظور پویا بودن باغ گلها، با توجه به شرایط اقلیمی اصفهان و کمبود گل در فصل زمستان، مجموعه گلخانه به مساحت ۷۰۰ متر مربع در ضلع مال شرق باغ پیش‌بینی شده است که با فراهم نمودن انواع اقلیم در طول فصل زمستان بازدید کنندگان می‌توانند نظاره‌گر انواع گلها باشند.

 

نرده‌های اطراف باغ:

با توجه به تنو‏ع گلها و گیاهانی که نیاز به مراقبت ویژه‌ دارند، اطراف باغ با نرده‌های ساده و دیوار سبز انواع پرچین محصور، به گونه‌ای که ضمن جلوگیری از تردد افراد به صورت دیواره‌ای سبز محدوده باغ را مشخص سازد.

 

باغ گیاهانی دارویی و خوراکی:

این مجموعه با مساحتی در حدود ۱۱۷۰ متر مربع دارای ۱۳۲ گونه از انواع گیاهان دارویی و خوراکی موجود در مناطق مختلف ایران می‌باشد که بر اساس یک سری مطالعات، انتخاب و نسبت به کشت آن اقدام شده است. موقعیت این مجموعه در شمال باغ می‌باشد.

 

باغ سوزنی برگان:

این قسمت دارای انواع درختان سوزنی برگ می‌باشد که مساحتی بیش از ۲۱۶۶ متر مربع از باغ را به خود اختصاص داده و در منتهی‌الیه دریاچه واقع گردیده است. تنوع گونه ها در این مجموعه بالغ بر ۸۶ گونه می‌باشد.

 

باغ گیاهان پیازی:

این مجموعه نیز با انواع گیاهان پیازی شکل گرفته، همچنین سعی شده با استفاده از تعداد قابل توجهی از گونه‌هایی که با شرایط آب و هوایی اصفهان سازگاری دارند، منظره زیبایی به نمایش گذاشته شود.تعداد گونه‌های این مجموعه ۳۸ گونه و مساحت آن بالغ بر ۷۴۰ متر مربع است.

 

مجموعه گونه‌های زنبق:

این مجموعه نیز با مساحتی در حدود ۹۰۰ متر مربع درضلع شرقی باغ و در کنار آمفی تئاتر با تعداد ۴۶ گونه گیاهی پیش‌بینی شده است که دارای گونه‌های متعدد زنبق می‌باشد.

 

مجموعه پرچین:

به منظور جداسازی و تفکیک قطعات مختلف از پرچینهای متفاوت با گونه مورت، انواع شمشاد، و زرشک استفاده گردیده که طول عملیات اجرایی در این بخش به ۱۵۴۰ متر بالغ می‌گردد.

 

مجموعه گونه‌های داوودی:

این مجموعه نیز با مساحتی در حدود ۹۰۰ متر مربع در ضلع شرقی باغ با تعداد ۲۶ گونه گیاهی پیش‌بینی شده است که دارای گونه‌های متعدد از گلهای داوودی می‌باشد.

 

آب نما:

معابر اصلی و فرعی با استفاده از آب نماهایی به قطع ۸۰×۴۰ سانتیمتر همراه با فواره‌های متعددا جرا گردیده که طراوت و زیبایی‌ خاصی به مجموعه بخشیده است. آب مورد استفاده از مرکز باغ به منتهی الیه آب نماها متصل شده و پس از برگشت مجدد به صورت چرخشی جریان می‌یابد.

به منظور کاهش هزینه‌ کارگری و حداکثر استفاده از آب و همچنین ایجاد محیطی مرطوب، از آبیاری تحت فشار استفاده شده و کلیه سطوحی که امکان آبیاری بارانی در آن وجود دارد، تحت پوشش طرح فوق قرار گرفته است.

جهت تأمین نور مناسب و روشنایی باغ در شب از پایه‌های بلند به همراه پروژکتور جهت نورپردازی به روش متمرکز استفاده شده است. همچنین پایه‌های کوتاه با نور ملایم در مسیرهای حرکت پیش‌بینی گردیده است که فضای زیبایی را در شب ایجاد می‌نماید.

با عنایت به فلسفه وجودی باغ مبنی بر ارائه انواع گلها سازگار با شرایط آب و هوایی اصفهان مجموعاً درقسمتهای مختلف باغ تعداد ۳۹۵ گونه گیاهی کاشته شده .

 

مشخصات فنی باغ گل ها:

سنگ گرانیت: ۴۰۰۰ متر مربع

جدول‌گذاری محوطه باغ: ۴۲۰۰ متر طول (از نوع تیشه‌ای)

مساحت ساختمان سر درب ورودی: ۱۸۰ متر مربع

محوطه‌سازی پارکینگ: ۴۳۴۵ متر مربع

جدول ‌گذاری پارکینگ: ۶۰۰ متر طول

کانال سازی با سنگ تیشه‌ای: ۳۰۰ متر طول

احداث حوضها با سنگ تیشه‌ای: ۸۰ متر مربع

احداث برکه: ۳۱۷۷ متر مربع (کف برکه از سنگ ضایعات و بدنه‌ها از سنگ لاشه ساخته شده است)

کف فرش: ۲۵۰۰ متر مربع

زیرسازی در کل معابر باغ: ۷۴۵۳ متر مربع

محوطه سازی ورودی با سنگ مالون: ۱۵۰۰ متر مربع

بدنه سازی با سنگ مالون: ۲۵۰ متر مربع

هزینه آزاد سازی: ۱.۲۰۰.۰۰۰.۰۰۰ ریال

راحت الحلقوم سوغات تبریز+طرز تهیه--سیتی پدیا

راحت الحلقوم از شناخته ترین شیرینی جات تبریز هست که اکثر مردم با آن آشنا هستند. راحت الحلقوم از نظر نوع و ظاهر با دیگر شیرینی جات سنتی متفاوت هست و بر حسب ظاهر آن باب میل خردسالان می باشد و می تواند در مهمانی ها در کنار آجیل و دیگر موارد پذیرائی ذائقه مهمانان عزیزتان را شیرین کند.

 

طرز تهیه راحت الحلقوم

مواد لازم:

نشاسته: ۱ لیوان

شکر: یک و نیم لیوان

آب: دو و نیم لیوان

گلاب: نیم لیوان

جوهر لیمو: به مقدار کم

آرد: به میزان لازم

 

طرز تهیه:

روی نشاسته ۲ الی ۳ لیوان آب بریزید و کمی آن را به هم بزنید تا کاملاً حل شود و صبر کنید  مدت ۲۰ الی ۳۰ دقیقه بماند. بعد که نشاسته ته نشین شد، آب روی آن را به آرامی خالی کنید و شکر و آب و گلاب و جوهر لیمو را به آن اضافه کنید و روی حرارت بگذارید و مدام به هم بزنید. این کار را آنقدر ادامه دهید تا کاملاً سفت شده و بتوان آن را در وسط قابلمه جمع کرد و شبیه به یک ژله سفت و کشدار شود.

در کف یک ظرف مسطح مثل سینی آرد بریزید و مایه را روی آن ریخته و روی آن را صاف کنید و آرد بپاشید و با فشار کف دست آنرا به یک لایه ای به قطر ۱ الی ۱٫۵ سانتی متر در آورید و بعد از سرد شدن با کارد به شکل لوزی یا مربع ببرید و دور تا دور راحت الخلقوم ها را به آرد یا پودر پسته یا نارگیل آغشته کنید و در ظرف بچینید و پس از سرد شدن نوش جان کنید.

امامزاده داوود تهران--سیتی پدیا

امامزاده داوود در میان دره های سبز، در ۶ کیلومتری توچال و ۱۵ کیلومتری فرحزاد واقع است. این امامزاده در ارتفاع ۲۶۰۰ متری از سطح دریا می‌باشد.

شهرت اصلی امامزاده داوود، به خاطر مسیر سخت و کوهستانی آن است. زمانی فقط با کمک قاطرچی ها می شد این راه را طی کرد. حتی الان هم که مسیر راحت و آسفالته‌ ای برای رسیدن به امامزاده کشیده شده، در انتهای مسیر ماشین‌ رو، حداقل یک ربع باید سر بالایی تندی را پیاده رفت. مسیر کوهستانی و سخت امامزاده داوود، البته باعث دو چندان شدن لذت زیارت هم می شد و برای همین بود که یکی از نذرهای رایج در تهران قدیم، نذر زیارت امامزاده داوود بود.

در قدیم اهالی تهران برای زیارت امامزاده داوود، معمولا شب را در فرحزاد می‌گذراندند و صبح روز بعد با کمک همین قاطرچی‌ها به امامزاده می‌رفتند. این امر اختصاص به طبقه خاصی هم نداشت و تقریبا همه زوار این کار را می‌کردند؛ مثلا در «روزنامه خاطرات اعتمادالسلطنه» آمده که ناصرالدین شاه روز دوشنبه ۱۷ محرم ۱۳۰۶ قمری را در فرحزاد گذراند تا روز بعد به زیارت امامزاده داوود برود. فرحزاد که آب و هوایی فوق‌العاده خوش دارد، آن‌ قدر برای تهرانی‌ ها جذاب بوده که برای آن ضرب‌المثل هم بسازند: «تا بگویی ف، من رفته‌ام فرحزاد.»

زیارت امامزاده داوود، از زمان قاجاریه به یکی از عادات تهرانی ها تبدیل شد. طوری که ناصرالدین شاه قاجار، در قریه خوش‌ آب‌ و هوای شهرستانک که بسیار به این امامزاده نزدیک است، قصری ساخت تا بعد از زیارت، در آنجا استراحت بکنند.

در گذشته بقعه امامزاده داود از بنای سنگی مشتمل بر صحن و طاق نماهای کم عمق در اطراف و حرم و ایوان کوچکی در جنوب آن تشکیل می شد و گنبدی سبز رنگ داشت. وجود درختان بید بسیار کهن حکایت از بناهای قبل از صفویه دارد.

بنای اولیه این امامزاده سال ها پیش بر اثر سیلی بنیان کن از بین رفت و بنای فعلی که از ساقه گنبد بلند و گنبدی نوک تیز با دو گل دسته تشکیل شده است، بعدها جایگزین بنای اولیه شد. حرم هشت ضلعی کنونی و سرداب زیر آن در زمان فتحعلی شاه قاجار به جای بنای قدیمی که یقیناً برج ساده سنگی بود، ساخته شد. درهای شمال و شرق حرم نیز به زمان فتحعلی شاه قاجار باز می گردد. در وسط حرم، ضریحی زیبا وجود دارد. وجود مرقد در داخل سرداب تنها منحصر به همین امامزاده است. نسبت امامزاده بر اساس زیارت نامه بقعه به امام زین العابدین (ع) می رسد.

اطراف امامزاده داوود پر است از مسافرخانه‌ ها و کاسب‌ های دستفروش. هم به علت سختی راه و هم به خاطر آب و هوای خوش این منطقه، شب ماندن در مسافرخانه‌ های اطراف امامزاده کاملا مرسوم است. علاوه بر مسافرخانه‌ ها، امامزاده داوود به بازارش هم شهرت دارد. توی این بازار، هر چیزی که فکرش را بکنید می‌شود پیدا کرد؛ از خوراکی ‌های عصر پدربزرگ‌ ها تا کیف و سینی منقش به تصویر جومونگ؛ یک‌جور همنشینی سنت و مدرنیته.

برای رفتن به این زیارتگاه دو مسیر وجود دارد که یکی از راه فرحزاد که راهی خاکی و حدود ۱۵ کیلومتر است و دیگری که جاده آسفالته و حدود ۲۵ کیلومتر که این راه از بزرگراه نیایش به سمت شهران می باشد.

شله مشهدی+طرز تهیه--سیتی پدیا

شله مشهدی که در مشهد فقط با نام شله شناخته می شود و قدمت آن را به دوران قاجاریه نسبت می دهند وغذایی از خانواده آش ها است. این غذا عموماً در پایان مراسم مذهبی محرم و صفر بین مردم توزیع می شود. به دلیل زمان زیاد مورد نیاز برای پخت و سخت بودن پخت شله، مردم مشهد به ندرت این غذا را در خانه می پزند. مواد اصلی این غذا گوشت، حبوبات و ادویه فراوان می باشد. در ظاهر غذایی شبیه حلیم است با این تفاوت که در این غذا از انواع حبوبات، بلغور گندم و برنج استفاده می شود اما در حلیم فقط از گندم استفاده می شود. شله همراه قیمه بر روی آن و نان سنگک و پنیر و سبزی سرو می شود. در سایر شهرهای خراسان مانند نیشابور و قوچان آش و شله با تفاوت هایی طبخ می شود.

 

طرز تهیه شله مشهدی:

 

مواد لازم جهت تهیه شله مشهدی:

گوشت گردن گوساله و گوسفند بدون استخوان: ۱ کیلوگرم

چربی گوسفند (دنبه) چرخ شده: ۵۰۰ گرم

پیاز چرخ شده وبلغور گندم و برنج گرده یا نیمه: ۳۰۰ گرم

لوبیا سفید، لوبیا چیتی، ماش و نخود: ۲۰۰ گرم

پودر جوز هندی: ۳ قاشق غذاخوری

پودر زنجبیل و پودر هل: ۱ قاشق غذاخوری

فلفل سیاه: ۱ قاشق غذاخوری

روغن مایع: ۱۰ قاشق غذاخوری

نمک: به میزان لازم

 

طرز تهیه شله:

ابتدا حبوبات را یک روز قبل خیس کرده و بعد آب‌ پز می‌کنیم پس از نرم شدن مواد آنها را مانند برنج آبکش می‌کنیم. چربی گوسفند و پیاز چرخ شده را داخل ظرفی می‌ریزیم. گوشت‌ها را با آنها می‌جوشانیم تا کاملا پخته شود. سپس استخوان‌های گردن را از گوشت جدا می‌کنیم. حبوبات را داخل ظرف گوشت ریخته و مرتب هم می زنیم تا زمانی که کاملا از هم باز شود و حالت خامی خود را از دست بدهد. ادویه‌ها، نمک، بلغور و برنج را با هم مخلوط کرده و به مواد اضافه می‌کنیم و مجددا به مدت سه ساعت می‌گذاریم بجوشد. بعد از این‌ که کاملا مواد پخت روغن را افزوده و آن را به مدت یک ساعت مانند برنج با دمای بسیار پایین به حالت دم می‌گذاریم.

آش ماست از غذاهای محلی آذربایجان شرقی+طرز تهیه--سیتی پدیا

آش ماست یکی از ساده ترین و مفید ترین آش ها در فصل زمستان است و نیز به دلیل اینکه از حبوبات حجیم در این آش استفاده نمیشود در دسته غذاهای نسبتا سبک به حساب می آید. زمان پخت این آش نیز نسبت به سایر آش ها بسیار کوتاه تر می باشد.

 

مواد لازم برای تهیه آش ماست

(این مواد برای ۴ الی ۶ نفر میباشد)

پیاز: ۲ عدد متوسط

عدس: ۱ لیوان

برنج: ۱ استکان

سبزی آش ( تره، جعفری، اسفناج، کمی گشنیز ): ۱ کیلو

آب گوشت: ۴ لیوان

کوفته ریزه: ۱۰ – ۱۵ عدد

سیب زمینی: ۱ عدد متوسط

ماست: به مقدار لازم

نمک، فلفل و زرد چوبه: به مقدار لازم

 

روش تهیه آش ماست

برنج را از یک ساعت قبل با مقداری آب و نمک خیس کنید و کنار بگذارید. عدس را بشوئید و به مدت ۵ دقیقه در آب جوش خیس کنید (داخل یک ظرف با درب بسته). در قابلمه ای مناسب با گنجایش کل مواد آش، کمی روغن بریزید و پیاز خلال شده را همراه کمی زردچوبه در آن سرخ کنید تا طلایی شود. آب عدس را خالی کنید و آن را به پیاز اضافه کنید و کمی تفت دهید. دو لیوان از آب گوشت را به عدس بیفزائید و حرارت زیر قابلمه را کمی زیاد کنید تا آب گوشت بجوشد بعد درب ظرف را بگذارید و یک ساعت صبر کنید تا عدس ( با حرارت ملایم ) تقریبا نیم پز شود. طی این یک ساعت، سیب زمینی را نگینی خرد کنید و در مقداری روغن سرخ کنید. کوفته ریزه را هم آماده کنید، کمی سرخ کنید و کنار بگذارید. بعد از اینکه عدس نیم پز شد، برنج را به عدس اضافه کنید و صبر کنید تا برنج کمی باز شود. یک عدد پیاز باقی مانده را ریز رنده کنید و در یک کاسه، کمی فلفل سیاه و نمک و زردچوبه به آن بیفزائید و همراه سبزی (که بهتر است اسفناج آن کمی بیشتر باشد) و باقیمانده آب گوشت به آش اضافه کنید (دقت کنید که آب داخل آش کم نباشد. هرجا نیاز به اضافه کردن آب بود، از آب جوش استفاده کنید). حدودا یک ساعت بعد از اضافه کردن سبزی، سیب زمینی های سرخ شده را داخل آش بریزید و چند دقیقه بعد کوفته ریزه ها را داخل آش بیندازید. ۱۵ تا ۲۰ دقیقه بعد از ریختن کوفته ریزه ها، آش آماده سرو است.

 

ماست به دو صورت همراه این آش سرو میشود :

۱- حدود یک الی دو لیوان از ماست را قبل از سرو داخل آش بریزد و کاملا مخلوط کنید و بعد سرو کنید و باقیمانده ماست را موقع میل کردن غذا روی آن بریزید.

۲- ماست را بدون اینکه داخل آش بریزید ، در ظرف جداگانه کنار آش سرو کنید . موقع صرف آش ، هرکس بسته به ذائقه خود به مقدار دلخواه، ماست به غذا اضافه خواهد کرد

شیرینی نوقا سوغات تبریز+طرز تهیه--سیتی پدیا

نوقا یکی از شیرینی های سنتی خاورمیانه و اروپای جنوبی است که انواع مختلفی دارد. به نظر می رسد که نوع از این شیرینی به نام تورون در دوران غلبه اسلام بر اسپانیا در آنجا به شیرینی محلی تبدیل شده است، گرچه برخی معتقدند که تورون از واژه لاتین توست به معنای ترد گرفته شده است. این شیرینی در ایران حداقل دو نوع بسیار مرغوب دارد که یکی گز محصول اصفهان و دیگری نوقا محصول تبریز است. بر اساس تعاریف غرب از نوقا، سوهان را نیز میتوان نوعی نوقا محسوب کرد که محصول قم و کاشان می باشد.

نوقا یکی از شیرینی‌های سنتی شهر تبریز است. مردم در زبان محلی به‌آن «لوکا» می‌گویند. نوقای سنتی گردویی یکی از قدیمی ترین محصولات مختص تبریز هست که به عنوان سوغات اصیل این منطقه نیز مطرح می باشد. نوقا یا لوکا از شکر، سفیده تخم مرغ، گردو، وانیل و … در  انواع مختلف مانند وانیلی، کاکائویی، شکلاتی و … تهیه می شود (Noga در عبری به معنی درخشش، نور خیلی روشن و Nogah به معنی روشنی و درخشش است.)

نوع دیگری از نوقا در تبریز وجود دارد که به نوقای آجیلی معروف است و از موادی همچون شکر، آب، گلوکز، مغز گردو، بادام درختی، بادام هندی، پسته، فندق، سفیده تخم مرغ، گلاب و آرد گندم تهیه میشود.

 

مواد لازم برای تهیه نوقا:

نان میکادو: ۲ ورق

شکر: ۴۵۰ گرم

گلوکز مایع: ۲۵۰ میلی لیتر

عسل یا شیره: ۱۲۵ میلی لیتر

وانیل: یک هشتم قاشق چایخوری

سفیده تخم مرغ: ۲ عدد

کره نرم: ۷۵ گرم

فندق و پسته بدون پوست: ۲۵۰ گرم

 

طرز تهیه شیرینی نوقا:

قالب مستطیل شکل ۲۰×۳۰ سانتی متری را چرب کنید و یک ورق از نان میکادو را کف قالب قرار داده کنار بگذارید.

شکر، گلوکز مایع، شیره و یا عسل را در ظرفی ریخته روی حرارت ملایم قرار دهید تا شکر حل شود. بعد از آن حرارت را کمی بالا برده تا مواد به جوش آید.

این مواد باید حدود ۵ دقیقه بدون اینکه هم بخورد بجوشد تا زمانی که درجه حرارت سنج شما عدد ۱۳۰ درجه سانتی گراد را نشان دهد.

قبل از اینکه مایع کاملا آماده شود سفیده تخم مرغ را با همزن برقی بزنید تا فرم بگیرد. سپس شیره آماده را از روی حرارت برداشته به صورت یک نوار باریک به آرامی به سفیده اضافه کنید. همچنان با همزن به زدن ادامه دهید تا شیره کاملا جذب شده و مواد غلیظ شود. به طوری که شکل خود را حفظ کند.

بعد از جذب شیره با سفیده، کره نرم شده را اضافه کنید و در نهایت فندق و پسته را مخلوط کنید و در قالب آماده بریزید و با سرعت مواد را با کاردک چرب داخل قالب، پهن کنید.

تکه دیگر نان میکادو را روی مواد قرار داده کاملا فشار دهید تا نان به مواد بچسبد. قالب را در دمای محیط قرار دهید تا نوقا کاملا خنک شود. سپس شیرینی را با استفاده از یک چاقوی چرب برش دهید و در ظرف بچینید.

دقت و سرعت عمل در کار، نکته اصلی در تهیه این شیرینی است. همین طور بهتر است در تهیه این شیرینی از همزن کاسه دار استفاده کنید. در صورت در دسترس نبودن دماسنج می توانید بعد از ۵ دقیقه جوشیدن مایع به اندازه یک قطره از آن را داخل آب سرد بریزید چنان چه بلافاصله فرم گرفت و شکننده شد مایع آماده است.

باغ غدیر اصفهان--سیتی پدیا

مجموعه تفریحی – فرهنگی باغ غدیر در طرف شرق شهر اصفهان واقع گردیده که از طریق بزرگراه شهید صیاد شیرازی و خیابان علامه امینی دسترسی به آن انجام می شود. این مجموعه که جهت استفاده عموم و گردشگران در چند سال گذشته احداث گردیده است، دارای امکانات متنوعی همچون سالن نمایش، استخر رو باز، زمین های ورزشی، کتابخانه و … می باشد. این مجموعه فرهنگی، تفریحی با مساحتی بالغ بر ۵۲ هکتار است.

 

بناهای مجموعه:

 

۱- بنای یادبود علامه امینی:

این بنا به یادبود علامه امینی تاسیس شده و از ارکان این مجموعه محسوب می گردد که شامل موزه یادبود علامه امینی می باشد.

 

 ۲- کتابخانه عمومی علامه امینی:

با مساحتی به وسعت ۷۵۰ مترمربع و دارای دو سالن مجزا جهت مطالعه خواهران و برادران و در اختیار داشتن بالغ بر ۱۲۰۰۰ جلد کتاب زمینه مساعدی را جهت طالبان علم و دانش فراهم نموده است و به سیستم مکانیزه مجهز می باشد و در این قسمت کتابخانه تخصصی امیرالمؤمنین و کتابخانه کامپیوتری امام علی (ع) نیز موجود می باشد.

 

 ۳- مجموعه ورزشی باغ غدیر (سالن ورزش- استخر و دو زمین تنیس):

این مجموعه با مساحتی به وسعت ۳۶۸۰ مترمربع دارای استخر، جکوزی، سونای بخار و خشک، بدن سازی، ماساژ و سالن بهتوانی و پیشگیری از ایجاد آسیب های شغلی با امکانات جانبی زمین های تنیس، بولینگ، سینمای چهاربعدی و … می باشد.

 

 ۴- خانه کودک و نوجوان:

این مرکز که وابسته به کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان می باشد علاوه بر ارائه کتاب با تشکیل کلاسهای مختلف هنری و برپایی جشنها، محیطی آموزنده جهت نوجوان مهیا نموده است.

 

 ۵- مجموعه سر درب:

دارای دو سالن ویژه اجرای نمایش های هنری و امور نمایشگاه و تعدادی کلاس های آموزشی می باشد. آمار مراجعین مجموعه سالانه تا ۱۲۰/۰۰۰ نفر می رسد که این تعداد شامل استقبال مراجعین اداری، آموزشی مجموعه، شرکت در برنامه های مناسبتی،‌ فعالان کانون های مستقر در مجموعه و حضور خانواده جهت تفریح در محوطه آزاد باغ غدیر می باشد. این مجموعه شامل گالری الغدیر- سالنهای اجتماعات سر در با ظرفیت ۳۰۰ نفر و حوضخانه ساختمان الغدیر با ظرفیت ۲۰۰ نفر نیز می باشد. مراسم های مجموعه نیز شامل: همایش ها، سمینارها، محافل ادبی،‌گردهمایی ها، مجامع عمومی کانون ها، جشن ها، سوگواره ها و… می باشد. وسعت فیزیکی مجموعه ۵۷ هکتار می باشد.